Mavi Kadınlar Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Mavi kadınlar vardi
Gri erkeklerin gölgesinde yaşam mücadelesi veren
Ihanetin koynunda sabahlayan
Bir tatlı söze bir guler yüze muhtaç bırakılan

Zifiri bir gecede tanıdım onu
Tuvalindeki renkler grilesmisti
Tıpkı hayata bakan mavi gözleri gibi
Dişi bir kuş nasıl yuvası için kendini parçalar
Oda yavruları için kara yağmura ve fırtınaya bırakmıştı bedenini
Siper etmişti iki çocuğuna yüreğini

Sevgiden geçmiş
Serden geçmiş
Canindan geçmişti
Herkes gülüp oynarken onun gözleri bilinmezliklerde kayboluyordu
Sucu da yoktu
Sadece sevmişti

Hayat ona acının gavur yüzünü göstermişti
Küçücük bedenine inat
O pamuk elleri nasir tutmuştu
Yasamak degil di nefes almak
Yasamak mücadeleydi
Ve tek başına çırpınıp duruyordu
Mavi bir kadın tanımıştım
Ve onu hiç haketmeyen gri bir adam

Mavi kadınlar tıpkı şiirlere benzer
Nasıl ki şiirleri sadece şair yürekli insanlar okur
Mavi kadınları da lacivert adamlar sevmeli
Sevmeliki ziyan olmamalı mavinin hiç bir tonu
Sakin üzülme mavi kadın
Sen umutlarını
Sen yarınlarını
En önemlisi yüreğini hep mavi tut

Unutma yıldızlar gündüzde aynı gökyüzündedir sadece bulutlar gölgeler onları
Inan ve sabret kelebeğe can veren Rabbim.
Senin griye çalan renklerinide yeniden maviye çevirir
Ne diyordu kuran da rabbim.
Kunfe yekun
Ol der ve olur