Mavi ışıklar Şiiri - İlyas Kaplan

ışıklar sızarken gecenin tenha sokaklarına
sessizliğe karanlık düşer
meçhulden bir nida duyulur
her ağacın her birinde bir mezar
her mezarın içinde beş cesetli bir mekan

atalar yurdu en son mistik güzelliklere aşına
her seher vakti yağmurlar ağıt söyler
yavaş yavaş geçerek kayıp bir kentin üstünden
beyaz güller bırakır yıkık dökük hayallere.
bir sandukada saklı en eski hatıralar
her albümün her sayfasında bir ölüm
her ölümün yollarında mavi ışıklı kandiller

yoksa lambaları yok mu mıhlanmış şu tabutun
en son kapısı sarhoş bir ruha aralandı
nuh zamanından kalma gıcırdayan sesi
uyandırır kaderi mağarasında uykudan
toprağın sıcağına vurur soluklanan nefesi
iblisler peydahlanır her nefeste bir cellat
avuçlarında kan her damlasında bir ifrit

kıyametler kopar yedi kat dibinde yerin
alev dolu zindanları nar sıcaklığında
yedi katına eş değer yürek yangınları
her anneyle gelen her insana hazırlanır
bir beyaz kefen yeşilinden bir tabut
hayatla bir kez evlenilir bir kez verilir can
göçmüşlerin mekanı gök kubbeli kabristan

redfer