Mavi ile Kara Şiiri - Kazım Gök

Adını yazamadığım sayfalara
Yokluğunu çizemiyorum
Kalbimin ucu kırık kara kalem gibi
Sulu boya ile resmini yapamıyorum
Mavi gökyüzüne
Kirpiğin den yapılmış fırçam gök kuşağı
Dokundum yangın çıkardı bulutlara
Güneş utandı yangının sıcaklığından
Görünmedi gitti uzaklara
Yokluğunu uzattım yıldızlara
Acımsı dediler beğenmediler
Savruldu hasretin dağıldı
Mavi gökyüzüne saçıldı
Sonra hasretin bir araya geldi
Yıldırım olup toprağa düştü
Toprak sitem etti gökyüzüne
İçimi yaktın kapkara dedi
Gökyüzü
hasret maviye yakışmadı
Ancak
Kara toprak temizler dedi