Nazarın geçiyor en dokunaklı yanımdan.
Uzak yağmurların iç bulanıklığında üşüyor düşler.
Kahverengiye bulanmış adımlarımda,
Kaldırımlarda büyüyen, kriz anten çiçeği gözlerin…
Varoş soluklu tiryaki kuşkular,
En muamma türküyü fısıldıyor kulaklarıma.
Yokluğuna yıkılıyor bir garip hüzün.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta