koskoca bir okyanusun ortasındayım ama bir yudum suya hasretim öyle çaresiz öyle mutsuzum ki dilim le dudağımın arasında eriyor kelimeler nezaman konuşmaya kalksam sus diyor içimdeki yorgun ben bıçağın kemiğe battığı anlardayim
bedenim ürkek dilim titrek hasretin kiyisindayim yine ceplerimde umutlar kırık dökük büyümenin acımak olduğunu bilsem bu kadar istermiydim bilmiyorum sonuma doğru sürüyorum ölü postumu
benler kaybolmuş senler sancılı
dilim dünlerin ayazında çıkmaz sokaklarda yolumu kaybediyorum yüzüme vuruyor rüzgarın keskin parmaklari tokat yemedim deme der gibi ilk tokadımı yiyorum ama yüzüm değil kalbim yanıyor insanin kalbi acır mı benim ki çok acıyor
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta