Hey gidi asirüzgar neden bukadar acımasızca vuruyorsun pencereme.
Zaten adı hasret iç çekişi hakim bedenime.
Onsuz olmayaçak biliyorum.
Duvarlar üstüme geliyor,bu mavi gecede
Daralıyor ruhum,ecel gelse egeçegim boynumu önüne bir koyun gibi.
Gözleri kapatmak geçiyor içimden sonsuz bir uykuya.
Uyumak,uyumak,ve bir daha uyanmamak...
Ne güzel bir vuslat demi ölüm denen mechul son.
Hey gidi asirüzgar neden bukadar acımasızca vuruyorsun pencereme.
Sendemi intikam alıyorsun benden aklınça,
Oysa benim gözlerim sende degil,
Hep aralık bırakdıgım kapıda.
O geleçek,gıcıdatarak sileçek ölüm sessizligini odamdan.
Çek git şimdi; dövünme şimdi deli deli.
İnsafsızca vurma kendini oradan,oraya.
Yanlızlıgımıda al git buralardan.
Hey gidi asirüzgar neden bukadar acımasızca vuruyorsun pencereme.
Gizli bir mektup sıkıştırayım cebine,git onun kapısını döv usulca,
Göz yaşlarımı götür.
O yağmurları çok sever mavi gecede bilirim.
Penceresinden sız içeri,bir su gibi avuclasın beni.
Ellerinden kalbine sızayım.
Hadi git asirüzgar mavigecede
MAVİGÜLÜMÜ bana,
Getir
Yatagım onsuz,
Gecem onsuz.
ASİMAVİKEMAL
Hamburg saat:16.05
27.05.2010
Kayıt Tarihi : 18.6.2010 14:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!