Mavi Gözlüm Şiiri - Mehmet Yakışır

Vapurun kalkış saatini bekliyorum rıhtımda
Yolcuların büyük bölümü yerlerini almışlar
Suyun ritmik hareketlerle oluşturduğu dalgacıkları izliyorum
Çektiğim her sigara dumanında farklı düşüncelere dalıyorum
Kaptanın kalkış için öttürdüğü uyarı sesiyle yerimi alıyorum
Uyuma ve uyanıp etrafı seyretme tekrarlarıyla süren bir yolculuk
Gözlerimi açtığımda yolcuların konuşmalarını duyuyorum uğultu şeklinde
Dikkatim mavilikte ve çıkardığı seste!
Deniz benim uykulu halimden daha durgun
Takılıyor gözlerim görebildiğim en uzak noktaya
Denizle göğün mavilikleri bütünleşik duruyor
Adeta zor birleşmeleri mümkün gösteren cinsten
İçimde serin yeller estiren o manzaraya şahitlik ediyorum
Kara kendini göstermeye başlayınca uyanıyorum o tatlı rüyadan
İki mavilik alabildiğine uzaklaşıyorlar birbirlerinden
Sen geliyorsun aklıma! Sen ve ben!
Mektuplu yıllardaki gibi yaşıyoruz sevdamızı
Ruhunun güzelliğini buharlaştırıp bana gönderiyorsun
Ve ben onu hasretle kucaklayıp, göz yaşlarımla karşılık veriyorum sana
Denizle göğün mavilikleri gibiyiz mavi gözlüm!
Vapur sonrası ilerliyorum epey bir süre
Türlü ağaçlarla süslü uzun bir yola varıyorum
Bahar kokuyor, sen gibi!
Bizi görüyorum sanki yola bakınca
Bir ucunda ben, diğer ucunda sen!
Koşuyorum sana doğru alabildiğim son soluğa dek
Ama gördüğüm mesafe hep aynı!
Çözemiyorum bu denklemi
Aynı yöne mi ilerliyoruz?