acıların gölgesinde bir hayat sürersin.
kendi sahipsizliğinde kendinle boğuşur,
feleğin çarkına tükürür geçersin.
Sen,
Mavi Gözlü Çocuk!
sustukça anlatırsın derdini
her seferinde bir başka yanında
her yanının bir başka tarafında korursun gizemini.
sus, sakın konuşma!
Sen,
Mavi Gözlü Çocuk!
konuşursan ele verirsin kendini.
kandırırlar, gök mavi
deniz mavidir diye.
inanma! ..
inanma sen,
Mavi Gözlü Çocuk!
her şey karanlık, her yer puslu.
bir tek,
bir tek senin gözlerin mavi.
kıvırcık saçlarına ak düşerse bir gün
gözlerinin feri sönerde
bu şiir anlamını yitirirse bir gün.
Sen,
Mavi Gözlü Çocuk!
işte o zaman
yeniden doğar,
kalbime yeniden girersin.
belki o zaman
sen de beni seversin.
sen,
Mavi Gözlü Çocuk! ..
18.07.2005/Osmancık
Sadık DoğanKayıt Tarihi : 18.6.2005 19:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gözlerinin feri sönerde
bu şiir anlamını yitirirse bir gün;
sen,
Mavi Gözlü Çocuk! .. ' Tümüyle güzel bir şiir ama bu bölümü daha çok sevdim. Tebrikler, sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (1)