Yalnız değil çaresizim ümitsizim
Dalından koparılmış bir lale gibi
Sensiz tutunmaya çabalıyorum
Düşmüşüm gökten yağmur gibi ağlıyor
Kanıyor şu ufacık yüreğim
Gözlerim rengini yitirmiş ağlamaktan
Bekledim seni çaresiz ümitsiz
Senin gözlerin daldı mı uzaklara
Ağlamadı mı o saf temiz ve narin yüreğin
Sen benim yüreğimin ortasında sıkışmış
En ücra ve en mezra kenarındasın
Tek bir damla gözyaşı bile dökmedi mi gözlerin
O mavi bakşlarında beni ağlatıyor bana her baktığında
İçimdeki küller alevleniyor
Sözlerin o tatlı dilin beni her defasında büyülüyor
Sensiz yaşamak güç geliyor bana
Haklı değil miyim söyle bana
O bakışlarının içi gülmüyor mu
Bana bakışının her defasında
Kayıt Tarihi : 21.10.2007 22:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!