Biliyor musun sevdam,
Alışmak sevmekten daha zor geliyor.
Her an özlüyorum
Bakışını,
Gülüşünü.
Dün gece bir ses böldü uykumu,
Yarı uykulu, yarı uyanık doğruldum yatağımdan.
Bir hışımla koşup yüzümü yıkadım,
Kan ter içinde kalmıştım.
Bir bardak su içip kendime geldiğimde
Sen çoktan gelmiştin odama.
Gül desem değil,
Yasemin desem az gelir;
Bir koku dolmuştu ki odama.
Sonra ellerinin sıcaklığını hissettim,
Ve yanağımda bir serinlik...
Sanki hiç gitmemişsin gibi.
Sahi dün gece sen mi geldin sevdam,
Dayanamadın geldin mi bana?
Biliyor musun, ben de seni hiç unutamadım.
Geçen gün kek yapayım dedim,
Hemen aklıma geldi bana yaptığın o yamuk yumuk ama harikulade kek.
Nasıl da saatlerce uğraşmıştın;
Ben "Bari şeklini güzel yapsaydın." dediğimde
Yüzüme bakıp "O benim kalbim." demiştin.
Kalbin avuçlarımda kaldı sevgilim,
Damatlığın sandıkta.
Beyaz mı,
Yoksa siyah mı olsun dediğinde takımın,
Benim kırmızı diye haykırmam...
Of, unutamıyorum.
Ve senin "O zaman sen de mavi gelinlik giyeceksin!" diye beni kızdırman.
Senden sonra bir kere giydim o mavi gelinliği,
Ve dans ettim resminle.
Merak etme, ağlamadım sevgilim.
Yokluğun kaçtı kirpik uçlarıma,
Tıpkı akıtamadığım yaşlar gibi.
İçimde kaldı heveslerim,
Kursama battı mutluluğum.
Evet, o gün bir kursağım olduğunu çok acı bir şekilde öğrendiğim gündü.
İnsan bir gecede yaşlanır mı?
İnsan bir acıda eli kolu bağlı kesilir mi?
Anlatamıyorum ki acını...
Mezarının çiçeklerini yolmuş çocuklar.
Ağlaya ağlaya diktim yeni çiçekleri.
"Sen krizantem çiçeğim." derdin,
Nerede var yok bulup dikiyorum şimdi.
Mezarın ben koksun,
Kefenin ben koksun diye sarılışım daha dün gibi.
"Az daha yatayım, yalnız uyuyamaz;
Korkar karanlıktan." deyişim...
Unutamıyorum sevdam.
Senden sonra tam yirmi kilo verdim,
Acın hiç geçmiyor.
Geçen gün pazarda birini yine sana benzettim, tam "Umut!" diyecektim ki,
Eşi koluna girip çekti.
Yine yoksun,
Yine sen değilsin.
Gidişinle herkes sen oldu sanki;
Kiminin gülüşü,
Kiminin bakışı sen.
Ama hiçbiri sen yapamaz.
Ben seni istiyorum,
Ben güzel gözlümü istiyorum.
Sürekli hastaneye getirip götürüyor annem beni zorla.
Neymiş, çok acı çekiyormuşum,
Seni unutamamışım.
Bir de duvarlarla konuşuyormuşum.
Her yerde senin hatıraların varken
Ben neden duvarlarla konuşayım sevgilim?
Doktorlar seni beynimden silme kararı verdi.
Ben senden gitsem bile sen benden gitme olur mu sevgilim?
İşte o mavi gelinliği yine giyiyorum.
Bu defa taç yerine kocaman çivili bir yuvarlak takılıyor başıma;
Alkışlayanlar yok.
Beyaz kıyafetli insanlar etrafımda...
"Durun yapmayın!" demek istiyorum;
"Almayın anılarımı,
Almayın aşkımı,
Almayın umutlarımı!"
Diyemiyorum; yavaşça kapanıyor gözlerim.
Hoşça kal sevgilim...
İçimde öldürüyorlar seni.
Beni unutma sevgilim.
Ben seni unutsam bile sen beni unutma,
Seni çok sevdiğimi unutma olur mu?
Unutma sevgilim,
Unutma beni...
03.09.2024 15:04
Kayıt Tarihi : 3.9.2024 15:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!