Hayatım geçiyor gözümün önünden seni düşününce
Seni ve bende kalan aslını düşününce
En mavi yerlerinde kalan kahverengi benekleri
Göz ardı etmek mümkün olmuyor çoğu zaman
Dostlarla geçen zamanlar, tavla atılır bazıları
Kahve içilir sigaranın eşliğinde
Rakı süzülür içine boğazımın; yok olursun
Kendimden geçince
Ama ya eve gelince?
Akşam yemeği geçmez oldu artık
Yaşanmıyor be güzel kız sensiz
Unutup da aklıma gelince
Durulmuyor yanımdan gidince
Yanından gidince
Akşamlarda sabahları esir aldın
Güneş doğmaz, sabah olmaz oldu
Gün batmaz geceler yaşanmaz oldu
Kahverengi son bahar yaşanamıyor
Kış geliyor ama sen gelmiyorsun!
Teselli değil seni arıyorum sokaklarda
Saçlarını bir kez daha okşayıp sıcaklığını
Sondan bir kez önce hissetmek
Bulmak seni derinliklerinde kalbimin
Zincirlemek seni aslının yanına
Bırakmak şiir yazmayı ve
Mavi sonsuza uzanmak bir kahve rengi gecede
Hatırlardan kazınamayan senle beraber
Türkü söylemek, şalında ısınmak
Ve sonunda sana sarılmak
İstediğin gibi
Yapamadığım gibi!
Mavi pencereyi araladığında
Orada oturan bir sen bulacaksın
Benim aradığım
Elinden tut onun ve bana getir
Sonra seni onunla yalnız bırakacağım
Bense bana getirdiğin o küçük kızla
Derinlerine gideceğim mavi ve kahve renginin
Buluşup da konuşamadığı
Okyanusun derinliklerine de
Bir daha da gelmeyeceğim
01.11.2001 22:02:40
Cem UçarKayıt Tarihi : 12.6.2003 18:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cem Uçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/06/12/mavi-dunyama-acilan-kahve-rengi-pencere.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!