Mavi Deniz ve Ben... Şiiri - Hüseyin Yanmaz

Dün gece çok düşündüm
denizin kıyısında
gemilere yüklesem,mi dertlerimi
dalgalar alıp götürse ta uzaklara
gözümde kalsa denizin maviliği

bazen gizemli bazen kızgın
bazende öfkeli bakarım gökyüzüne
giden niye gelmiyor

öyle çok öfkeliyim,ki
zamansız yağan yağmura
bazen dalarım derinlere
bazende sorgularım kendi kendimi
gelir geçer gemiler
ben el sallarım
sonra dolar gözlerim

bir bakmış,ki giden gitmiş
kalan bir ben birde ayak izlerim

geceler sessiz ve hayat bir o kadar uzak sanki
gidenler dönmez özlemi dokunur yüreğime
perdeler çekilir önüme
deniz öylece bekler beni

yine gökyüzü öfkeli
sıkışmış içinde hüzün ve hasret
öylesine haykırıyor,ki bulutlar
sanki içinde ben varım

param parça ufkum
öylesine boğar,ki bedenimi
gecemi duymayan deniz
alıp gittin gemileri
yapa yalnız koydun beni...
Hüseyin YANMAZ
23/05/2015