Mavi De Bir Işık Süzmesi Şiiri - Deniz T ...

Solmuş ve renksiz bu şehirde
Tek bir yer var ki ayın şavkı vurmuş
Maviliğin üstüne
Masalımsı ve olabildiğince mavinin etrafına ışıklar ateş böceği misali dizilmişler tek tek

The Kiss tablosunu anımsatan bu yer aynı zamanda hiç gitmediğim Fransanın
Hiç bilmediğim Bi gölünü anımsatıyor bana
Kayıklarda tüm sevdiklerim süzülüyor mavide

Düşüncelerimin derinlerinde beni kovalayan
Hayaletler maviye ayakları değer değmez
Tüm renksizlikleriyle ve iğrençlikleriyle kaybolup gidiyorlar

Ladinden bankta oturmuş gözleri büyülenmiş Bi çocuk gibi maviye dalıp çıkıyorum

Ayın şavkı gölün maviliyle sevişerek
Mavi ve beyaz feri doğuruyor
Giderek yanıma gelen fer
Yavaş yavaş bir kadına dönüşüyor

Bu kadın o kadar güzel ve o kadar mavi ki gözlerim aya ve suya çalıyor en mutlu insanların en mutlu ırmaklarında akıyor
Ve yıldızlardan bir tutam koparıp geri dönüyor
Yıldızlar gezegenler ve en mavi okyanuslar
Ayın tepesine çıkmış gözlerimden bir ışık seli gibi akıp akıp en sonunda bu maviliği düşüyor

Ayın saflığından ve suyun duruluğundan doğmuş üstelik daha yeni doğmuş bu olabildiğince parlak ve mavi ferden yar
Ne ihaneti biliyor ne kötülüğü ne de sevdiğin kalbini kırmasını

Tek bildiği şey ayın saflığı ve suyun durulduğu ve o mavi saf duru kolları sarılınca bana beni de bir mavi alıyor
ve bulanıyorum ben de aya ve maviye
Bir masalım artık ben de