Uzaktan el sallayan mavi dalgalardı şahidimiz.
Ayaklarımıza doluşan kum taneleri sırdaşımız.
Yol ortasında bulduğun beyaz bir çiçekti,
Kumlara gömülmüş bir deniz kulağı,
Uzaktan bakan balıkçının gözlerindeki anlam değildi sevgimizin ifadesi,
Denizi yiyecek gören bakışlardı onlar,
Bir gün öğretir belki denizin hayat olduğunu, balıklar.
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
