Tavanı izlerken aklıma ne geldi biliyor musun?
Yan yana olup bakacağımız gökyüzü.
Bu gökyüzü şimdi benim değil.
Tavanı mavi olan bir hapishanede yaşıyorum.
Sen ise kimle o mavi tavana bakıp gülüyorsun?
Gülmek çok zor gelirdi bana ama anladım ki çok zormuş aslında
Yanında nasıl gülerdim ne için gülerdim hatırlamıyorum
Varlığın yeterdi galiba
Her yol denize çıkardı senin yanında.
Bitmezdi mavilere sevgin.
Mavi mavi severdin belki beni
Ondan hep en sevdiğin yere götürürdün en sevdiğin insanı
Şimdi kim o en sevdiğin?
Kimle çimlere uzanıp bakarsın gökyüzüne?
Kim uzanmışken sen kitap okur sana?
"Sus göğe bakalım" derdin.
Hiç anlamadın oysa benim mavi sevdam sendin.
Kayıt Tarihi : 9.3.2024 21:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!