Mavi bir kelebeğin kanatlarındayım şimdi.
Öğretiyor bana üç günün değerini.
Ne yapmam gerektiğini. Daha öğreneceğim çok şey var. Uçarken izliyorum onu, büyüsüne kapılıp.
Bir tırtılın dönüş serüvenini, bir böcekken ikinci bir şans verilmişcesine dünyanın güzelliklerinden biri oluşunu, fısıldıyor kulağıma hikayesini.
Beni hiç yadırgamıyor, ürkmüyor benden.
Saçlarımla oynuyor, burnuma konuyor.
Benim ruhumun bir parçası olduğunu biliyor.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta