Mavi bir düet hayali... Şiiri - Ahmet Köse

-Giderken ıslık çal emi..!
-Gitmedim.Sana toparlanman için zaman verdim.Nereye gidiyoruz?
-Bilmem nereye gidelim?
-Bak burasını çalışmamıştım!
-Hadi! bir yere gidelim.
-Bakalım sınırlarının ötesi ne renk?

-Ne olmasın orada?
-Sen karar ver.
-Ben
-Ben nereye gideceğimizi bilmiyorum k i?
-Sen
-İkimiz..ha bir de düet..!
-Bak bu tehlikeli! ..hani gülümsememi sormuştun..! o bakımdan.

-Henüz dalında olsak ta bu düetin
hep daldan düşmeler
sararmalar...kızarmalar
ve kısa ısırıklar
birbirimize.

-Aslında ikimizde yaslanıp omuzlarımıza
sarı taşlı dar sokaklarından
sıcak tabanlarıyla yüreğimizin
küçük mavi kıyı kasabanın duvarlarına değerken
senin uçuşan beyaz şile elbisenin uçları
sen
bir nefes önümde
ben sessiz sitemsiz soluksuz
sıcak her yan
hayat bile
aşk bile!

-Bildiğim bir yere gideceğiz derken;
iki yıldız kaçtı gözüme
gece geldi durdu karşıma
mehtap ansızın!

-Ilık bir meltem
-Gündüz yorgunluğu sandallar
pış...pış....ninni sallantıları
kandilleri... yürekleri
sanki
ışıltılı..!

-Ben beyaz elbisemin eteklerini tutmuş
çıplak ayak sularda yürürken
sen arkamda sallanırken
ışıklarında,eteklerimde aşkın
bir o maviye
bir bu sarıya
ben savururken geçmişimi maviye
yüreğimin kimsesiz martılarını.

-Ben yoruldum burada işte!
-Neden yaa!
-Hani omuzun hep yanımdaydı!
-Yorgun omuzlarım
-Küçük,üşümüş,aceleci ve sabırsız omuzların!
-İstemiyor yükünü hayatın omuzlarım,yüreğim!

-Nereye geldik biz?
-Sen getirdin.Bilmiyorum.
-Beyaz elbisem,ayaklarım çıplak suyun içindeyim!
-Ama sen omuz vermedin,ben de düştüm kaldım,kalkamadım
bu bilinmezliğin içinden,
hangi yürekle geldik şaşıyorum!
-Halbuki hep yanındaydı omuzum
sen duymadın...!
-Neyse,her ne kadar başını yaslamadıysan da..!
-Halbuki başımı yaslıyacağım bir omuz,
işte buydu bütün aradığım an...!

-Orada mısın?
-Evet
-Neden sustun?
-Seni izliyorum.

-Avucumda kabak çekirdeği,seni sayıyorum hep avuçlarıma değerken diğer elim,yüreğine konarmış gibi.

-Sen niye beyaz elbisemle eteklerimi tutmuş,suların içinde bıraktın beni!
dondu ayaklarım sıcaklığında yüreğinin,
sabahın sarılığında!
-Ama sen girdin o bensiz sulara,üstelik yüreğimin önüne geçerek.
-Ama arkamdan gelirsin sanmıştım öylecene kaldım burda!

-Ben ve ılık maviliğim akıyor
sarı duvarlara yaslanırken
çarparken küçük pencerelere akdeniz çığlıklarımız
sen nakaratında bana döndün deniz bittiğinde
bu şarkı hiç bitmesin der bakışlarla
yürüyoruz
bu mavi
bu deniz
bu yangınlarında aşkın.

Çıktım sulardan hayatın damarına basaraktan
önde ben
arkamda üşüyen çıplak yüreğin
mavi her yanımız.

28/Ağsts/05/bitez/04:00
mavim akıyorken