Mavi, ruhunu sarar ince tül kumaş gibi,
Denizlerin en derin, en ıssız cevheri
Gölgesi düşer en kuytu, mahrem yere,
Uçsuz bucaksız hiçliğin sanki şenlik yeri
Oysa ki gök yüzüdür mavinin en son durağı.
Ruhuna ışık olup damlar, fer olur gider
İnsan ağlarken batar cam kırıkları
Bir parçan hüzünlü, bir parçan neşe dolu
Sevinçten hüzne gider tek bir yelkenli
Köpüklü denizin hasret sularında ..
Mavi suların derinlik arayan eli
Denizin tuzunda erirken damla damla
Kıyıya varamayan yorgun suların sesi
Fırtınanın gölgesi düştü ıssızlığıma
Griyi ekledim mavinin sıfatına....
11-10-2025
Erkan ArslanKayıt Tarihi : 11.10.2025 17:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!