Mavera Şiiri - Cevat Çeştepe

bir dağ yamacındaydım.
çocukluğum ve çocukluğumun öteki tarafıyla
aynı yaştaydım.
….. seni o gün tanısaydım
uçurtmalar bağlardım saçlarının örgüsüne
beraber uçardık
kanat takıp gökyüzüne.
gölgemiz uzardı boyu boyumuzdan uzun
aktığı yöne doğru doludizgin, buz gibi suyun.

bir dere kenarındaydım.
aktığım suların akmayan tarafıyla aynı sudaydım.

bir dağın doruğundaydım.
yaşadığım ve yaşamadıklarımın anlatılmaz yanıyla
aynı saftaydım.
….. ellerinden tutsaydım
omuz omuza yürüseydik gök kuşağının altından
cebimizde dolu anılar
başkalarının hayatından.
tükenen nasıl adımsa bir ileri bir geri
yüreğimi boşaltanlar beynimden doluyorlar içeri.

bir kitabın satırlarındaydım.
yazılan ne varsa içinde, en anlaşılmaz yanındaydım.

bir dağın eteklerindeydim.
bundan sonrasının ışık geçirmez karanlığıyla
aynı gölgedeydim.
….. kalbinin atışını dinleseydim
doğru hesapların zaman ayarı gibi hiç tutmayacak
gözlerin anlatsaydı
bu işin sonu ne olacak.
bir bilinmezin çok bilinen öyküleri gibi
açmazlarımın yarasını kanatıyor yağmur sesleri.

bir hiçliğin öncesindeydim.
dağların gölgesi düşmüş üstüme, yarınsız bir gecedeydim.