Mavera, yüzün bahçesidir ümitlerin,
Gökyüzü titrer üzerine anne şefkatiyle,
Gülüşüne siner papatya kokusu...
Mavera, yokluğun siyahıdır kandillerin,
Sensizlik tohumken erir dudaklarımda,
Gözlerinde diner yüreğimin acısı...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta