Ah güzel Matruşka
Çatma yüzünü
Belki farkında değilsin ama
Bihaber değilim ben aşka
Ama sen kaç kişisin ve
Söyle, hangindir asan yüzünü
Bir gün olsun gösterdin mi kadeh tutuşunu
Dirseğini gökyüzüne dayayaraktan şöyle
Hasretine cıgaranı tutturdun mu
Matruşka
Elem sarısı gözlüm
Susum, görmezim, ahrazım benim
Yokluğunda az mı dibe vurdum
Umudum olmasaydı eğer
Çıkabilir miydim sanıyorsun
Kör kuyulardan ışığa
Ah deli bebek, ah Matruşka
Ben sevmedim aslında, hiç
Kimseyi senden başka
Matruşka, Matruşka
Bir çengiden esrik başımla
Yalnız gecelerimde
Tüterken daha dumanı
İlk sen okurdun şiirlerimi
Sen yaramı
Kirlenmemiş gözyaşlarımı
Sonbaharı kaç geçerdi hiç bilmezdin
Ölü bir kontrbas gibi, hayatın kenarında
Dünden ve senden kaldığımı görmezdin
Kirpiklerinin titreyen ayazında
Ve bir türlü yağmayan beyazında, Ankara’nın
Melek Sima Sokağını
Ve o sokağın köşebaşını
Kim bilirdi Matruşka sen dahil ?
Kim bilirdi beni içinden kaçtığını
Duvarlarımın kan öksürdüğünü
İt gibi seni üşüdüğümü
İki adımlık uzaklığına tonlarca gurbet düştüğümü
Sen de bilmezdin belki Matruşka
Kaç yüzün vardı
Hangi yüzle çıkardın karşıma
Sende bilmezdin
Daha dar bir mezar olmadığını
Apansız bir ihanetten başka
Kayıt Tarihi : 1.11.2017 11:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
