Gece uzun ve karanlık
Güneş’e küsmüş camlar
Yastıklara serilmiş başlar
Rüyada… hayalde… gökyüzünde…
Bu yol önden gider hüzünlüdür çehreler
Üstünde bedenler duvara mıhlı peykeler
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta