Hayatın tanjantını hep aradım durdum
Aşkın kosinüsünü hesaplayamazdım
Aşk ile hayatın birleştiği açının sinüsünü hiç bulamadım
Yalnızlığın aşkla birleştiği noktanın kotenjantında hep takıldım kaldım
Acının karekökünde boğuldum
Rasyonel sayılarla çarpılıp durdum…
Matematikten hep zayıf alırdım
Bu yüzden olsa gerek
Hayat okulunda sınıfta kaldım…
29 – 05 – 2017
03: 38
Kayıt Tarihi : 29.5.2017 04:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!