Uzanır feryadı göklere ihtiyar gönlümün
Zor gelir korkak yüreğe mahkumu olmak dünün
İstemez semaların şahikasında mutluluk
Aç bilaç bile yaşar görünmese de son ufuk
Döndürür başımı ihtiyatla eda-i meltem
Alır ayyaş gönlü sebepsiz sualsiz bir matem
Sönen ateşin her paresinde ayrı serzeniş
Gözlenmez hiçbir kıvılcımda ufak bir direniş
Ölüyor gamsız yürek kuytularda köşelerde
Aldırmıyor biçare,güçsüz ruhsuz deseler de
Zamanı geldi büyük ummanı terk edişimin
Kimse bilmez nedenini gizemli gidişimin...
9.11.01
Duygu DinçKayıt Tarihi : 12.3.2005 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)