Argın bir adamın elinde teslimiyette kalem.
Kaleme mürekkep yerine matem dolduruyor adam.
Ve kusmaya başlıyor kağıda içindeki kasveti.
Adam işinde ısrarcı ama bir okadarda muvaffâki.
Bir kenara fırlatmış hayal etmeyi.
Kendini avuttuğu tek oyuncağı yine kendine söylediği yalanlar.
Lakin pek üzücü olur inanmayı kesince sebeb-i intihar.
Mutluluk dolu sayfalar...
Ve aynalar gösteriyor çökmüş alnın üstünde kalan iki tel gri saçlar...
Kırışıklıklar,yüzündeki tecrübe dolu çizgiler ve ceviz ağacından yapılma baston elinde yürüyor adam hergün kendi bilinmezine.
Yada hergün bir adım daha adaletin en yücesine...
Alnını kaldırmıyor yeni ve tek dostundan.
Hergün bir tövbe daha duyuluyor iki dudağın arasından.
Günler sonra adam ulaşıyor hakka.
Ölüm sebebi vicdan yazıyor son kez matem dolu kalemle dans ettiği kağıtta.
Kayıt Tarihi : 12.10.2017 17:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kadir Görkem](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/12/matem-dolu-kalem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!