Bembeyaz elleriyle,
renkli gözlü, sarışın bir şey
masumiyetle uzattı bana
bir dilim portakal,
sanki dünyayı paylaştı benimle.
Elinden altın mı aldım, ne?
Cennetin meyvesini mi tattım, bilemedim.
O anda dünya durdu,
zaman sustu,
ve yalnızca o an vardı;
güneşin sarısı, baharın tazeliği
ve onun saflığı.
O tat sıradan değildi;
tatlı, parlak, masum
ve yalnızca onun ellerinden gelen.
O zarif ellerden aldığım dilim
sanki güneşin kalbinden kopmuştu.
Masumiyetin tadı
portakal gibi parlak,
cennet gibi sonsuzdu.
Ve ben
hiç bilmediğim mutluluğu tattım
o masum çocuğumuzun elinden.
Mesakin-13/09/2025
Me SakinKayıt Tarihi : 13.9.2025 11:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!