Bir ağacı büyütmek gibi,
gövdesine yaslanıp,
dalında dinlenmek gibi.
Bir dünya halkını sevmek gibi,
fakir ama onurlu,
yalınayak ama dirençli.
Ekmek gibi,
özgürlük gibi,
soframa, sokaklarıma, rüyalarıma.
Kayıt Tarihi : 22.8.2025 17:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir yolcu, sessiz bir ormanda uzun bir yürüyüş yaparken, yalnız bir ağacın gövdesine yaslanır. Dalları arasında rüzgarın fısıldadığı melodiler, ona sevginin saflığını hatırlatır. Yolcu bilir ki, bir ağacı büyütmek gibi, kalpleri de sabırla ve özveriyle sevmek gerekir. Her yaprak, her dal, bir kalbin temiz duygularıyla beslenir; tıpkı saf sevgi gibi, karşılık beklemeden, doğanın ve insanın içinde büyüyen bir mucize olarak. Yolcu gözlerini kapattığında, ekmek gibi, özgürlük gibi, sevgiyi de hayatına, rüyalarına ve dünyasına soktuğunu hisseder.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!