Akşam oldu,düştüm yine yollara...
Belki bir umut şevki,
Vurur hayalimdeki diyara...
Yollar dar ve dikenli,
Herşeye rağmen yine yürüdüm...
Sıkıldım ve sürüklendim...
Tek tesellim,o sarsılmayan inancım,
Ve içimi zehire boğan,
İki parmak arasındaki sigaram...
Bilmem ki bu yolun sonu,
Nereye çıkar,söyle ey derviş,
Hangi yöne gitsem ki acaba...
Ama bunu senden öğrendim.
Bu yolun sonu çıkar,birgün
Beni kurtaracak,yüce allaha....
Kayıt Tarihi : 3.10.2009 20:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu yol çok acımasız ve yorucu
Eğer insan sevgisiyle dolarsa için
Hiç bir zaman tutmazsın mutluluk orucu:)
Amiiinn. Yüreğinize kaleminize sağlık tebrikler hatıce hanım. Sevgi dolu selamlar.
TÜM YORUMLAR (14)