Masum Sevdan Şiiri - Ahmet Öztek

Gündüzlerim kararsa, olmasa geceden fark.
Yüzlerim sararsa, olmasa çehremde ak.
Göz yaşlarım usulca yere değer sağnak sağnak.
Kanlı aşkının deryasında yalnız yüzerdim.
Aşkının öyküsü ise bu, yine yüzünü süzerdim.

Ayrılma, saatlerdir çınlattığım telefonun ucundan.
Ödün verme sevdandan, sevdiğim huyundan.
Bir el salla, çıktığın yüksek koltuğundan.
Yalnızlık içimde saplanan oksa, günleri düzerdim.
Aklımı kaybeder, sana uzanan kahpe dili büzerdim.

Sarkık çehren, asık suratın, mekanda yüzüme değse.
Eller kolundan tutsa, gül kapında boynunu eğse.
Aldırmasan bu halime, gönlün elleri yeğse.
Başımı taşlara, naçiz bedeni yerlere çalar, üzerdim.
Aldırmaz kaygılarım hepsi boşa çıkar, hayattan bezerdim.
Mutluluğunu kapında bırakıp, masum sevdanı ezerdim.

Yırtık Duygular / 9 Mayıs 2002