Zamânın sonunda fâsık oldu insan.
Zînâ sokaklarda, nâmus yerle yeksan.
Üstündeki elbise kumaştan noksan.
Ne bu devir göründüğü gibi mâsum,
Ne de aşk pazarında satılık nâmusum.
Kalmadı insanda, edeb ile hayâ.
Çıplaklık; çağdaşlık, uymak şart modaya.
Süt bozulmuş artık, nasıl tutsun maya!
Ne bu devir göründüğü gibi mâsum,
Ne de aşk pazarında satılık nâmusum.
Çöpte gül arayan, koklanmış gül bulur.
Şekli güle benzer, misâli de şudur.
Maymun da iki ayak üstünde durur.
Ne bu devir göründüğü gibi mâsum,
Ne de aşk pazarında satılık nâmusum.
Özgürlük harâma, şeytana, nefsine.
Şu an köle insan bunların hepsine.
Ey gâfil, kulak ver Garîb’in sesine.
Ne bu devir göründüğü gibi mâsum,
Ne de aşk pazarında satılık nâmusum.
Kayıt Tarihi : 9.1.2009 00:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!