Sanki masummuşuz gibi sarıldık hakka. Oysa ne ben kâmil idim, nede sen berrak. İki yolcu, aşk denilen şiire kandık. Oysa ne ben kalem idim, nede sen sahife. Sevdanın deryasına kandık da daldık. Oysa ne ben balık idim, nede sen yağmur. Gökyüzüne bir kulaç attıkça attık. Oysa ne ben yıldız idim, nede sen ay. Şimdi bilinmez bir seyir halindeyiz, ne yana gitsek uçsuz bucaksız. Yolun sonu mutlak varır hakka. Hangimiz ak, hangimiz kara...?
Elbet yazar kalem arşa...
Kayıt Tarihi : 31.5.2021 12:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!