Masum Gözyaşları Şiiri - Serhat Cat

Sarsıldı bedenim ve uyandım...

Dışarıya koştuğumda gökyüzü toz duman içerisindeydi ve ben o zaman ilk defa ağladım.

Perdeyi biraz daha araladığımda eli silahlı adamlar hiç durmadan ateş ediyordu ve ben

korkuyordum amaçsızca, işte o zaman anladım gerçekten korkunun ne olduğunu.

Ağlıyordum durmadan, Yanımda bir kaç cansız beden yatıyordu yüzleri tanınmayacak halde,

Odamızın kapısı duvarları ile beraber çökmüş haldeydi, gidecek pek bir yerim de yoktu.

işte o zamananladım çaresizliğin ne demek olduğunu.Daha 8 yaşında bir çocuktum o zaman

anne,anne diye haykırıyordum çığlıklar eşliğinde yerde yatan o cansız bedene ve ben o zaman

anladım o kadar çok çığlık ve silah seslerinin içinde sessizliği...! !

Yine bir gürleme ile en sevdiğim oyuncaklarımı astığım duvarım yok oldu dışarının o kirli görüntüsü gözlerimin

önüne sergilendi.

Demir ustası olan babamın sözlerini hatırladım,

" Soğuk demirle dövülür sıcak demir tıpkı güçlünün güçsüzü ezmesi gibi "

işte o zaman anladım ezilmeyi ve işte o zaman anladım Gücün karşısında çaresizlik içinde gözyaşı dökmeyi.