Masum Değilsin Şiiri - Aytaç Korkusuz

Gece sabahın üçü noktalıyorum artık seni benliğimde..
Geriye sadece boşluklar kalacak yalanlarınla dolduramadığın,
Belki de son şiirim olacak bensizliğine doldurabileceğin..

Susarak fırladım yatağımdan, yokluğunun yasaksız çöllerine..
Merakımın gümrüğünden saklıca geçtim hala bende misin diyerek!
Hala tadı damağımdaydı ıslaklığını kaybetmemiş yalan öpüşlerin,
Ve masum değildi varlığımın karşılıksızlıkları..

Sırtımda taşıdığım benliğimi sana içirebilmek için,
Yürüdüm seni bulmak için çıktığım serapsız çöllerine..
Yoruldum, kayboldum, çünkü yoktun..
Yokluğunu şimdi...
Yazdığımdan ibaret kalacak kelimelerimle paylaşıyorum.
Gecemin son saatlerine sığdırmaya çalıştığım kelimelerimle..
Yani beni öldürüşünün delilleriyle!

Kalbimin terazisinin bir kefesinde bile olamayan sen,
Ruhumun tartısında ağırlaşan gözlerinle dengeleniyordun.
Adresine yolladığım sayısız haykırışlarım bile ulaşmamıştı gözlerine..
Camlaşmış,
Buğulanmış,
Son çağrımı bile duymayan gözlerine..
Az sonra bitecek olan sen'in şahitliğini yapıyor yalnızlığım..
Suları çekilen gözlerimin artık senden yansıyanı da kalmadı.
Ne yakamozuna bakabiliyor,
Ne de çölün ince çizgisine...
Yedeği bile olmayan ufku karanlık gözlerim.

Gece bitti..
Kendimi terkediyorum seni bu şiirde bırakarak..
Gidiyorum..
Ardımda boynunu bükmüş sızlanan gecenin yargıcı,
Parsellemiş sığınağından çıkarak; "ben masumum" diyor.
Sen masum değilsin, daha da çıplak olman gerekiyor.

Artvin, Hopa/18.11.2007