Ne, telefondaki o şuh kahkahaların
Ne, sessiz ve gizemli sözlerin
Derin ve sihirli bakışlarınla
Sen hiç masum değilsin
Ya o şehre gidişin
Hala aklımdayken geçmişin
Sürpriz gece yemeklerin
Yuttuğumu sandığın yalanların
Nedir senin gizlediğin
Gizlediğini sandığın
Ben seni iyi tanırım
Yalanını gözlerinden anlarım
İçin kan ağlarken
Attığın kahkahaların
Birer mavi boncuk aslında
Üç kuruş için herkese taktığın
Hani bana da takmıştın
Duruyormu omuzunda dövmen
Ya beni yaktığın yeşil elbisen
Kaldırım satıcısından aldığım kolyen
Hiç takmadığın, belkide attın
Ama bir tahta kolye var boynunda
Sık sık taktığın, hiç çıkarmadığın
İpi çözüldüğünde çıldırdığın
Çok önemli birisinden belli
Yoksa;
Oda mavi boncuklu birimiydi
Ben seni iyi tanırım
Az değil aslında bildiklerim
Duyduklarım hediyesi geçmişinin
Kurtarmaz seni kahkahaların
Unutma; Masum değilsin.
Biliyorum yakında yine gideceksin
Ama döndüğünde;
Beni asla görmeyeceksin..
Kayıt Tarihi : 27.3.2008 22:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!