Masum Bir Sevgi Şiiri - Mehdi Erçin

En masum yanımla sevdim ben seni
En derinlerde, en ücralarda
Farkında dahi olmadığın inzivalarda
Öyle bir his ki
Yokluğa kanat geren garip gibi
İçime çektiğim nefes gibi
Her zerremle şükreder gibi
Benim olmayan bir tebessümün dahi
Titretmeye yetiyor tüm bedenimi
Sen gülünce
Tüm çöller suya kanıyor
Sokak çocukları bir bir evine varıyor
Ne hüzün kalıyor ne keder
Mutlu oluyor tüm öksüz ve yetimler

En masum yanımla sevdim ben seni
Darağacına salıncak kurup, çocukça gülümseyen Deniz gibi
Kurşunlara kucak açıp, yağmur damlacığının ıslaklığını
Kalbinde hissederek gökyüzüne koşan Che gibi
Yahut da zulme dik başlılıkla boyun eğen Gandi gibi
En masum yanımla sevdim ben seni
Çocukluktaki bilyelerim, topacım gibi, sapanım gibi
Anne gibi, baba gibi
Şefkat gibi, merhamet gibi
En masum yanımla sevdim ben seni