'Bu şiir filistindeki masum bebeklere yazlmış bir şiirdir.Bu benim ilk şiirim değil belki ama en anlamlı ve en içten şiirim...'
Her yerde güneş doğuyor...
Ama güneş burda geç doğuyor...
Çünkü güneş doğmadan bombalar iniyor başımıza...
Binlerce metre öteden...
Onlar orda çaylarını yudumlarken;
Tek bir düğmeye basıyorlar;
Biz burda ölüyoruz...
Yardım edin...
Ne olur...Ne olur...Anne...
Bakın bir masum bebek öldü yine...
Orda...Orda biri var...
Şeytan bakışlı biri...
Gözleri...Gözleri...Gözleri...
Masum bebeğin cesedine bakıyor
Ve...Kahkaha atmaya başlıyor...
O kahkaha atarken;
Masum bebeğin sekiz yaşındaki ağabeyi dayanamıyor...
Allah...Allah...diyerek;
Eline bir çakıl taşı alıyor ve koşuyor...
Ona doğru...
O şeytan bakışlı ona bakıyor...
O gözleriyle bakıyor ona...
Ve masum bebeğin ağabeyi taşı havaya kaldırıyor...
Ama anında yere yığılıyor...
O şeytan bakışlı bir kurşunla kalbini delip geçiyor...
Minicik çocuğun...
Annesi feryad ediyor...
Yavrum...Oğlum...Bebeğim...
Şehit çocuklarına yanıyor annesi...
Ve daha güneş doğmadan;
Milyonlarca bebek ölüyor...
Onlar öldükçe;
O şeytan bakışlı İblis;
Kahkaha üzerine kahkaha atıyor...
Onlar daha ne dünyayı tanıyorlar...
Nede düşmanlarını...
Onlar düşman nedir bilmiyorlar bile...
Onlar daha süt kokulu,Cennet kokulu bebekler...
Tek tanıdıkları; Allah ve anneleri...
Söyleyin bana ne yaptı size onlar...Söyleyin...
Daha yeni dünyaya gözünü açmış bebek size ne yaptı? ? ?
Siz o kadar mı kişiliğinizi,kimliğinizi düşürüyorsunuz?
O kadar mı? ? ?
Size ne yapmış olabilir ki o bebek? ? ?
Daha ne anne diyebiliyor...Nede baba...
Daha annesini emmeyi bile bilmyor...
Ama siz...Ama siz...
Acımadan öldürüyorsunuz onları...
Hiç acımıyorsunuz hemde...
O minicik masum bebeğin bakışlarından bu kadar mı korkuyorsunuz? ...
Merak etmeyin o büyüğünce kimseye düşman olmaz...
Bizim bebeklerimiz Müslüman...Allah'ınıda bilir...Kitabını da...
Bundan korkuyorsunuz değil mi?
O bir tek annesinin feryadına...
Babasının onu korumak için kurşunlar önüne atılmasına üzülür...
Bir de ağabeyisinin tek taşla onu savunuşuna...
Ama merak etmeyin...
Bizim masum bebeğimiz;
Sizin bebeğinizin kılına zarar vermez...
Ve güneş yeni doğuyor...
Ne babam kaldı ne annem...
Anneciğim...Anneciğim...Mis kokulu annem benim...
Babacığım ne oldu niye öyle yorgun yorgun yatıyorsun...
Ağbim...Ağbiciğim...
Benim şehit,mert,yürekli ağbim...
Hakkınızı helal edin...
Ben bir hafta önce geldiğim yere gidiyorum anneciğim...
Ben...Ben...Ben Sizi Çok SEVİYORUM...
06.08.2006
Tokat (23-24 Eylül 2006 Tarihlerinde Tokat Gazetesinde Yayımlandı.)
Kayıt Tarihi : 5.9.2007 12:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (6)