aslında bir çocuk
şımarıklığından
öte değil zamanım
kendince oyunlar oynuyor
düşüyor kalkıyor
kaçıyor,saklanıyor
rengarenk akışıyla...
hani ona ne kadar kızsam
kendime kızmış gibi
oluyorum...
ve sonra diyorum ki
sen büyüdükçe
o daha bir şımaracak
biliyorsun,
ve sen büyüdükçe
o rengarenk anları
gittikçe yerini
bırakacak siyah ve
beyaza...
bu bir hüzün değil,
geriye bakmak asla!
ama renkler
bu zamanda...
şımarık zamanda
galiba...
Zafer Mutlu/ Masum
Zafer MutluKayıt Tarihi : 29.7.2012 21:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Mutlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/29/masum-6.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)