Masum Şiiri - Müberra Karamanoğlu

cinayet mahallinden ayrılamayan katiller gibiyim
gidemiyorum gönlümden
hep bir korku
bir telaş
hala diri mi diye
durduk yere katil olmadım ben
dilinde şiirin buruk tadıyla
kim ister geceye fırça sallamayı
kim ister düşler krallığının gönüllü kölesi olmayı
evet, itiraf ediyorum
ben boğdum yüreğimi ellerimle
hangimiz katil değiliz ki:
çocuk olamamış büyükler
büyütülmemiş çocuklardan ibaretse bu topraklar
herkesin eli kana bulanmış demektir
bir de esrik gecelerde
bulamıyorsa düşler yolunu
aşk da bandırılmış ise günaha
umut da gelemeyen yolcuysa hep
kan kokan toprağımda
ben masumum
ben masumum aslında...