Masum Şiiri - Mustafa Hakan Borazan

Geçti sayısız kapıdan
Eski florasanların yanıp söndüğü
Kirli koridorlardan
Sonunda durdular demir bir kapının önünde
Açtı gardiyan kapıyı,girdi içeriye
Üzerine kapandı o kalın paslı kapı
Ardından, sessiz geçen dakikalar başladı

Daracık bir odaydı kapatıldığı hücre
Çürümüş bir yatakla kirli bir tuvalet
Ve nefret..
Yıkıldı oanda düştü dizleri üstüne
Suçsuzmuş masummuş kime ne
Yedi yıllık karısı bile inanmadı
Masum olduğuna
Bun gayrı hakim inansa ne yazardı

Nihayetinde tıktılar onu bir deliğe
Bir hiç uğruna vurdular
Kara damgayı yüzüne
Belki ilk değildi onun hali
Ama son olmayacağıda kesindi

Mustafa Hakan Borazan