çerçevesi yıkık dökükken gözlerimin
bir çift camın köşesine
sığınacak kadar sevmedim seni
başağın
günebakması alevlendirdi közümü
pencereme vuran
ışığı topladım gözlerine
son yıldızı söndürdüm avuç içinde
bugün mavinin kuşağını çözdüm
ayırdım gökyüzünü dilimlere
alaca karanlığına yıldız iliştirip
öptüm ay yüzünü
Kayıt Tarihi : 18.12.2006 13:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne yazılsa maşuka az gelir.
Sevgi eğer gönülden gönüle yol bulmuşsa o yolda
mutlu olunmaz mı?
Mutluluğunuz daim olması dileklerimle..
Selamlarımla..
Aşk; vazgeçilmeyen bir üçgendir.
Saygılarımla.
günebakması alevlendirdi közümü
..................
Közün alevlenmesi... Eski bir yürek yangını gibi geldi bana...
İmgelerde gizli manalar...
Güzeldi. Tebrikler
Sevgimle
TÜM YORUMLAR (8)