Maşuğun Sinesi Şiiri - Kemal Bölükbaşı

Gönül beni aşk elinden bitirdin
Ol ahu gözlüye vurulsan gayrı
Çok gezdirdin derya içre yitirdin
Bir ırmak sözlüde durulsan gayrı.

Dünyanın mülküne minnetin yoktu
Sevdanın dengine gayretin çoktu
Her bakış kalbine saplanan oktu
Yetmez mi hasretlik sarılsan gayrı.

İçin bir dışın bir Hak'tan kefilsin
Fıtratın icabı gayet sefilsin
Yoktur bir bildiğin sen de gafilsin
Hak nârına yanıp erilsen gayrı.

Hayat boyu hep yokuşlar tırmandın
Bazen ilaç oldun bazı dermandın
En nihayet aşk hükmüne fermandın
Varıp bir köşeye kurulsan gayrı.

Kim anlamaz senin sevda kastından
Ayrı düşme her dem seven dostundan
Yol mu geçmez şol dağların üstünden
Biraz yakın olsan varılsan gayrı.

Aşk istersin kâmil oldum demezsin
Dünyalıktan elin yüzün yumazsın
Ben garibim şu halıma komazsın
Kader ağlarında örülsen gayrı.

Âşık Kemal haydi gönül denginle
Var muhabbet eyle gönlü zenginle
Yüksek uçma hemhâl olsan enginle
Maşuk sinesinde görülsen gayrı.

28.06.2017/Kahramanmaraş.