Ummalı, gözlerle bir bakış attı ki bana.
Yüreğimin kanatlanıp, uçacağını sandım.
Rüzgarı savurdu bütün benliğimi.
O'an oracıkta vuruldum. Kaldım.
Acaba bu gözler benim olacakmı? dedim.
Yoksa sahibi varmı. Düşünmeden edemedim.
Hergün, aynı yerde yollarını gözledim.
Bilemezsin, seni, ne çok, ne çok, özledim.
Masmavi gözlerinde, bulmuşken denizi.
En derin okyanusta, kaybettim kendimi.
O'an bir el uzandı, kurtardı beni.
Masmavi gözlerini, kaybettim kaybedeli.
Kayıt Tarihi : 8.11.2005 21:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)