Masmavi Eserken Deli Rüzgâr

Masmavi eserken rüzgâr, bu deli rüzgâr
İçtim ben aşkı o yârin gül dudağından
Tanık olurken bu aşka ihtiyar çınar
Yel gibi geçti zaman aşkın odağından.

O gökyüzü, o bulut, o yağmur,o ışık…
İçtik mor aydınlıkta aşkı kaşık kaşık.
Seherde bülbülün hüznünü iki âşık
sarılarak dinlerdik gülün budağından.

Ah ey sevgili! Kim bilir şimdi nerdesin?
Belki ilk buluştuğumuz merdivendesin
Kulaklarımda çınlayan o ayak sesin,
Padişahı bile fırlatır otağından.

Uslanır da Mehmet Hoca bir gün uslanır,
Yıllar var ki senin aşkın ile beslenir.
Pencereni açık tut ki,belki seslenir
Kalkabilirse eğer hasta yatağından.