Maskesiz Yürüyüş Şiiri - Nevzat Dağlı

Topluluk içinde gezen maskesiz,
Salyasını sala sala yürüyor.
Yaşlıyı, çocuğu üzen maskesiz,
Yaptığını bile bile yürüyor.

Çare maske koronalı dönemde,
Aşı kadar, ilaç kadar önemde.
Fikirsizler sanki benim sinemde,
Sağlığımı dile dile yürüyor.

Miting, düğün arayarak geziyor,
Yüz buldukça daha fazla azıyor.
Karşısına çıkan varsa kızıyor,
Halkı korkak kıla kıla yürüyor.

Kendi gibi birisini buluyor,
Sohbet edip kahkahayla gülüyor.
Arada bir ele mendil alıyor,
Hapşırığı sile sile yürüyor.

Ceza varsa sahte maske takıyor,
Beş dakkada maskesinden bıkıyor.
Halk içine katil gibi çıkıyor,
Maktulünü bula bula yürüyor.

Parklarda köpekle çok dolaşıyor,
Elinde telefon sesler taşıyor.
Yürüyüş pistinde gören şaşıyor,
Beddualar ala ala yürüyor.

Serseri mayınca tosluyor gibi,
Herkese efelik taslıyor gibi;
Topluma düşmanlık besliyor gibi,
Kul hakkını çala çala yürüyor.

Nevzat bu tipleri gördü sokakta,
Renkleri bellidir karada akta.
Yurttaşlıktan, insanlıktan uzakta,
Dışarıda kala kala yürüyor.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat