Maskesiz Aşk Şiiri - Kadir Ünlü

Maskesiz sevmiştik biri birimizi
Temiz yıllarda
Kavuşurdu yüreklerimiz
El ele tutuştuğumuzda
Meğer aşk o günlerde yaşanmış
Sevgili

İyi ki gitmişsin dönülmez karanlığına
Bırakıp beni kanlı göz yaşlarımla
Çok bekledim
Bile bile dönemeyeceğini
Yuttum ateşini sevdamızın
Çıkmadık canımdan bir umut dedim bekledim
Sevgili

Bir bilsen neler oldu senden sonra
Altüst oldu güzelim Dünya
Oyun oldu sevgiler aşklar
Herkesin yüzünde beyaz maskeler
Bırak dokunmayı öpüşmeyi sevmeyi
Korkar oldu insanlar selam vermeye
Tanrı ölümcül bir virüs gönderdi
Felç oldu yürekler,insanlık zehirlendi
Sevgili

Dünya’da Yaşar oldu Cehennem’i
Kirlendi insanlık
İyi ki gittin dönülmez karanlığa
Gelinlik çağında,
Keşke götürseydin benide yanında
Maraz kaynıyor ortalık,can tatlı
Bende taktım mecburen
O beyaz maskeden
Görsen halimi,gülerdin
Sevgili