Maskenin ardındakiler Şiiri - Nimet Öner

Maskenin Ardındakiler
‎
‎Karşıma dizilmişlerdi
‎Hepsi başka renkte,
‎hepsi başka niyette,
‎ama hepsi maskeliydi.
‎
‎Biri yalanı kusmuştu,
‎biri sessiz kalıp suç ortaklığı olmuştu
‎biri gözlerini kaçırmış,
‎diğeri gülümseyerek beni öldürmek istemişti
‎
‎Ben maskesizdim onlar kalpsiz
‎Saklayacak bir yüzüm yoktu.
‎Ne yaptımsa açıktı,
‎ne yaşadımsa ortada.
‎İçimle dışım birdi.
‎İşte en çok da bu battı onlara.
‎
‎Onlar iftirayla,
‎ben suskunlukla yüzleştim.
‎Onlar alkışla büyüdü,
‎ben gözyaşıyla.
‎Ama sonunda aynanın karşısına
‎yalnızca ben geçebildim.
‎
‎Çünkü ben maskesizdim onlar kalpsiz
‎Ve ben kendime benziyorum hâlâ.
‎Onlarsa,
‎Gerçek yüzleri maskenin altında çürüdü yüzleri kayboldu.
‎Ve inandıkları yalanlar
‎gibi boş kaldı içleri.
‎
‎Ben maskesizdim,
‎onlar kalpsiz.
‎Ama ben hâlâ buradayım.
‎İnandığım gibi,
‎sevdiğim gibi,
‎acı çektiğim gibi dimdik…
‎Çünkü hakikat yaralanır belki ama ölmez.
‎
‎
‎Azra Nimet Öner
‎