Maskeli ve Maskesiz Yaşam Farkı

Maskesiz bir yaşamı savunduğum halde yaşamda varlığı sürdürmek ve direniş gösterecek maskesiz özgürlüğe kavuşmak için uzun yıllar maske kullanmak zorunda kaldım.

Her nefis bunu yazacak kadar içe dönüş yaparak iyiliğin tohumunu yüreğinde çatlatmaya cesaret edemez. Buna hazır olmak gerekir.

Maskesiz özgürlüğün evrensel bilinç ile öz bilinç iman gücü manası birleşince çağrıya çok daha kolay rahat ve engelsiz erişimi frekans titreşim güç ile sağlamaya başladım.

Bir müddet sonra enerji değişimi dengeli bir duruma geldiğinde bu konuları yeryüzü açık açık konuşmaya başlayacak.

Kötülüğün gölge tohumu çürüme yaşıyor ve gelecek için ne çiçek açma nede ürün verme olanağı kalmadı. Nefes alma zorluğu çekiyor. 1950'den beri biz aynı zulmü yaşadık. Yalnız bizim bir farkımız var. Bize yapılan bu kötülüğe biz aynı şekilde davranmadık.

Evrensel bilinç tin yeryüzünde iyiliğin doğumunu Anadolu da gerçekleştiriyor.

Yazmak kaçış ve sığınak aramak gibi gözükse de asıl yolculuğun bir geçiş yoludur.

Kıyılmış, kırılmış ve yaralanmış olmak üzerinden iyiliği yaşama geçirecek bir köprüdür.

Acısız bir uyanış yoktur. Acı hissetmeyen bir beşerin uyanma olanağı da yoktur.

Daha fazla dinliyorum, çaǧrıya kulak verdikçe akış kesilmeyen frekans uyumu ile gücünün ağırlığını kimseyi ezmeden yaşama yerleşmek ve ezerek kötülüğü kabul ettirme zihniyetini adeta eriterek bitiriyor.

Uyanan parçalar birleşiyor, doğumun yanıtları sessizce çalışıyor.

Kötülük gürültü çıkmasın diye gürültüyü engellemeye gücü yetmiyor.

Maskelerimin tümünü çıkardım niçin o maskeleri mecbur kaldığım için kullandığımı biliyordum artık maskeye ihtiyaç duymadan yeniden doğuyorum. Sırada maske kullanan herkesin maske çıkarma sınavı başladı aslında çürüme ile yaşama yerleşiyor.

1950 sonrası maskeli yaşamın suçlusu değilim. O maskeleri düşüren olarak dışlandığım için bunları yaşadım ve yaşatıyorum.

Sevgi, sezgi, merhamet, huzurla evrensel sorumluluk bilincine yaşam misyon olarak fısıldıyor.

Sevgiye teslimiyet çağının kapıları açıldı.

Bir ömür o kapıda huzurla bekledim.

Sorumlu bir yetenek kazanmak için kendimi aştım.

Tinim mola istedi verdim, dünyanın durdurak bilmeyen hızı karşısında bocalamamak için madde yaşamın talep ve beklentilerini saygı ve sevgi ile törpülüyorum.

Akış kendi yatağında akan bir derenin suyu gibi yaşama akarak iyileşmenin doğal dönüşümünü sağlıyor.

Bütünlük yeniden tamam oluyor.

Yaşattığını yaşayanlar elleri böğründe pişmanlığın kucağına bile çıkmak istemeyen bir şok yaşayacaklar. Yaşıyorlar aslında belli etmemeye çalışarak üzerini örtecek bir örtü bulmakta zorluk çekiyorlar.

Yaşam çok yaratıcı olduğunu bir kez daha bu çağda kendini hatırlatıyor ve yeryüzü uzun bir müddet huzur yaşamaya kötülüğün yaşattığı bıkkınlık ile sarılıyor.

♾️▪️Önder Karaçay ▪️♾️