Mask Şiiri - Kevser Gülistan Çakır

Tepelerden
Pırıltılı ateşler dökülür denize
Bodrum gecelerinde
Sahil kavrulur
Dalgalar kaynar
Yalnızlığın boğazına sarılırım
Kan ter içinde
Kendinden geçer avuntularım
Çaresizliğim tutunacak dal arar

Unutmuyor insan
Alışıyor sadece
Her sabah küllerinden doğarken
Ayrılığın acısı
Öğreniyor boşluktaki darlığı
Kabulleniyor
Alıp yüzüne takıyor sükûtu
Koyu kıvamlı bir zaman
Damlıyor saatin tik taklarından
Yürek boğuluyor...

Yamaçlardan
Işıltılı alevler akar gözlerime
Bodrum gecelerinde
Canım yanar
Maskem düşer
Mutsuzluğum saklanacak yer arar...