Asırlar geçti zamanla sevda bahçesinde sevgi gülü Leyla oldu,
Sevenlerin gözünde.
Aşka üzüldü. Mecmun hasreti ile gözyaşları sel oldu aktı, sevda gölüne.
Gaddar oldu insanlık yol verdi Mecnun'a
Ey aşk ataşı!
Ezelden beri
Ataşında yaktın, kor ettin
Kerem'i.
Kalbini çöl ettin.
Soldurdun gönlünde Aslı'ya yeşeren sevgi
gülünü. Umuttun
Sen sevenlerin susuz sevda bahçesinde. Unuttun Aslı'nın sevdasını.
Canından bezdirdin. Kerem'i.
Aşk acsına dayanamayanların hayallerini yıktın.
Ümitlerini söndürdün.
İpi Ferhat'ın boynunda halka ettin.
Aslı üzüldü, umutsuzluğa düştü.
Sırra kadem bastı, göklerde.
Adı zühre yıldızı oldu.
Tahir'in, göz yaşları Bulutların yağmura oldu .
Aşk acısı çekenlerin tahammülü yokken.
Vicdansızlar.
Sevenlerin akıttığı,
Her damla göz yaşını içiyor kalbi, insafı yok olan insanlar.
Kerem, Sevda gölüne, bakınca. Masum aşkı Şirin'in simasını görür suyun yüzünde.
Yürekten bir 'ah!' çekip yutkundu, Ezo gelin sevdiğini görünce.
Sevda bile bile acı çekmek demek bence...
Dinçer Dayı
Kayıt Tarihi : 6.2.2023 00:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!