Masal Ve Gerçek Şiiri - Önder Cankurt

Evvel zaman içinde, kalbur saman dışında
Bir vardın
İki yoktun
Aykırıydı her şey masalın kurallarına
Katlandıkça büyüyen el işi kâğıdıydın
Ve kırmızıya çalardı rengin
Terkedilmiş düşlerin kimsesiz sokak çocuğuydun
Ne pembe elbiselerin vardı
Ne gönlüne amade emir erlerin
Gardiyanlar! diye haykırsan
Kimse girmezdi kapıdan seni kurtarmak için
Bilirdin..
Kralların ve kraliçelerin doğuramayacağı kadar
Prensestin yine de.

- Gerçek –

Masalını ben yazdım senin
Hep vardın, hep olacaktın biliyordum
Katlanan bendim elişi kâğıtları değil
Katladıkça büyüyen sevgimdi, kırmızıya rengini veren
Terk ettiğin düşlerin sahibiydim ben
Oysa yine de
Gardiyanlar! diye haykırsan kendini prenses sanarak
Bir ben girerdim o kapıdan seni kurtarmak için
Bilirdin..
Kralların ve kraliçelerin doğuramayacağı kadar
Adamdım yine de.